atmosferę
Encyklopedia PWN
heliofizyka
dział astrofizyki obejmujący teorię budowy i ewolucji Słońca, zjawisk w nim występujących oraz oddziaływania z otoczeniem.
[gr. hḗlios ‘słońce’, physikḗ ‘przyrodoznawstwo’],
lidar
urządzenie służące do wykrywania obiektów i pomiaru odległości od nich za pomocą impulsów świetlnych;
[ang. Light Detection and Ranging],
,
warstwa atmosfery ziemskiej o podwyższonej zawartości ozonu; znajduje się w stratosferze na wys. 15–50 km z maksimum koncentracji ozonu na wys. 20–30 km;
Pioneer
seria amerykańskich próbników kosmicznych przeznaczonych do badań przestrzeni międzyplanetarnej i znajdujących się w niej ciał Układu Słonecznego.
[paıənı̣ər] 
,
,
planety
ciała niebieskie związane grawitacyjnie z gwiazdami, o średnicy nie mniejszej niż 1000 km, widoczne dzięki oświetleniu ich przez macierzyste gwiazdy.
[gr.],
