artyleryjskie

Encyklopedia PWN

[łac. fugare ‘rozpraszać’],

rodzaj prowizorycznej miny wykonanej na miejscu walki z materiałów wybuchowych, bomb lotn., pocisków artyleryjskich;

Gadolin Aksel W., ur. 24 VI 1828, Finlandia, zm. 27 XII 1892, Petersburg,

ros. krystalograf, generał artylerii;

Golan, Wzgórza, Al-Jawlān, staroż. Gaulanitis,

region wyżynno-górski w południowo-zachodniej Syrii;

Habich Edward Ludwik, ur. 4 VI 1905, Wielkie Łuki (Rosja), zm. 14 XI 1987, Warszawa,

inżynier mechanik, konstruktor;

wóz o zaprzęgu konnym wyposażony w okutą skrzynię, służący do przewożenia amunicji artyleryjskiej;

[fr.],

wojsk. wybuch pod ziemią pocisku artyleryjskiego bez utworzenia leja, także mina podziemna, która po wybuchu nie narusza zewn. warstwy ziemi.

Materiały dodatkowe