anteny
Encyklopedia PWN
radiotelegrafia
rodzaj telegrafii, w której do przesyłania sygnałów telegraficznych wykorzystuje się fale radiowe (gł. krótkie, niekiedy średnie);
[łac.-gr.],
urządzenie do odbioru i analizy promieniowania radiowego emitowanego przez ciała niebieskie.
powstało 1994, zajmuje się szeroko rozumianą promocją kultury ludowej, a przede wszystkim zbieraniem i dokumentacją ludowej twórczości muzycznej, jej popularyzacją na antenie oraz w postaci płyt (seria płytowa Muzyka źródeł );
element przewodzący umieszczany za anteną dipolową zwiększający jej kierunkowość.
stacja telewizyjna, nadająca od 1996 roku;
