aerodynamicznym
Encyklopedia PWN
zbiór praw fiz. umożliwiających przenoszenie wyników badań aerodynamicznych laboratoryjnych lub na modelach do warunków rzeczywistych.
podstawowe urządzenie badawcze aerodynamiki doświadczalnej;
obszar zawirowań za opływanym ciałem powstający wskutek oderwania się strug gazu od powierzchni tego ciała.
aeroakustyka
dział akustyki zajmujący się zagadnieniami związanymi z generacją i propagacją dźwięku wywołanego zjawiskami aerodynamicznymi.
[gr. aḗr ‘powietrze’, akoustikós ‘dotyczący słuchu’],
miotany na odległość przedmiot (amunicja), przeznaczony do rażenia celu lub wykonania innego zadania — np. zadymienia terenu, rozrzucenia ulotek;
austr. konstruktor samolotów i samochodów;
