Wisłoki
Encyklopedia PWN
najdłuższa rzeka w Polsce i druga pod względem wielkości dorzecza (po Newie) w zlewisku Morza Bałtyckiego;
w. w woj. podkarpackim, w pow. łańcuckim (gmina Łańcut), w zachodniej części Podgórza Rzeszowskiego, nad Sawą (prawy dopływ Wisłoka), na południe od Łańcuta;
góry fałdowe w północnej, zewnętrznej części Karpat, na terenie Czech, Polski, Słowacji i Ukrainy. Ciągną się szerokim łukiem o długości ok. 600 km i szerokości ok. 50 km, od Bramy Morawskiej i górnej Beczwy na zachodzie po obszar źródliskowy Białego i Czarnego Czeremoszu oraz Suczawy na wschodzie.
m. w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, na pograniczu Pogórza Rzeszowskiego i Pradoliny Podkarpackiej, na l. brzegu Wisłoka;
rzeka, prawy dopływ Wisłoka, → Stobnica.
południowo-wschodnia część Pogórza Środkowobeskidzkiego;
