TURCJA
Encyklopedia PWN
m. we wschodniej Turcji, nad rz. Bitlis (dopływ Tygrysu), na wys. 1370 m;
w starożytności kraj w północno-zachodniej Azji Mniejszej (obecnie tereny Turcji), który początkowo obejmował Półwysep Chalcedoński oraz obszary na zachód od rzeki Sangarios, a następnie rozszerzył się na południe i wschód;
Błażej,
biskup Sebasty (Armenia, ob. Sivas w Turcji), męczennik.
‘człowiek z rzymskiego rodu Blasia’, lub od łac. blaesus ‘sepleniący’, lub gr. blasios ‘krzywonogi, chory na artretyzm’,
Blasius, żył prawdopodobnie na przeł. III i IV w.,
m. w południowo-zachodniej Turcji, na płw. Bodrum.
wieś w środkowej Turcji, w ilu Çorum, na Wyżynie Anatolijskiej, 145 km na wschód od Ankary.
Böğazköy
w. w Turcji, → Böğazkale.
[böhạzköj],
