Synteza obrazu
Encyklopedia PWN
telewizja
dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;
[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],
telewizja, procesy techniki telewizyjnej,
dział telekomunikacji obejmujący przekazywanie wiadomości w postaci nieruchomych obrazów (np.: pisma, rysunków, fotografii, map, schematów) pomiędzy 2 odległymi aparatami symilograficznymi, za pośrednictwem łącza telekomunikacyjnego.
malarz francuski, jeden z najwybitniejszych artystów przełomu XIX i XX w..
historiografia
pisarstwo historyczne, nagromadzone teksty dotyczące przeszłości, nauka historyczna.
[gr. historía ‘badanie’, ‘informacja’, ‘opowiadanie’, gráphō ‘piszę’],
wzrok, zmysł wzroku, widzenie,
czynność zmysłowa polegająca na odbiorze informacji o środowisku zewnętrznym za pomocą promieniowania elektromagnetycznego w zakresie długości fal 380–790 nm;
Materiały dodatkowe
Tabele, zestawienia
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
