Sudetów

Encyklopedia PWN

pasmo górskie w Sudetach Środkowych, między przełęczami Srebrną i Kłodzką;

[gr. báthos ‘głębia’, líthos ‘kamień’],

tradycyjny termin określający rozległy masyw skał magmowych zakrzepły w skorupie ziemskiej, o wyraźnych granicach, sięgający do głębokości niedostępnych dla bezpośrednich badań geologicznych;

Bialskie, Góry, czes. Rychlebské hory,

masyw górski w Sudetach Wschodnich, w Polsce i Czechach, między rzeką Białą Lądecką a jej lewym dopływem Morawką, oddzielone od Masywu Śnieżnika przełęczą Płoszczyna;

Biała Głuchołaska,

rzeka, prawy dopływ Nysy Kłodzkiej;

Biała Lądecka,

rzeka, prawy dopływ Nysy Kłodzkiej;

Biskupia Kopa, czes. Biskupská kupa,

najwyższy szczyt G. Opawskich (Sudety Wschodnie), na południe od Głuchołazów, na granicy z Czechami; wys. 889 m;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>