Starostowie
Encyklopedia PWN
w dawnej Polsce urzędnik król. z władzą sądową w całej dzielnicy lub województwie;
urzędy dworskie, państw.-centralne i lokalne, ziemskie, miejskie i wiejskie w Polsce i W. Księstwie Litew. do 1795.
administracja
zawiadywanie, zarządzanie, także zespół zarządzający (kierujący) czymś.
[łac.],
wojewoda sieradzki, starosta generalny Wielkopolski;