Serbia
Encyklopedia PWN
m. w północnej Serbii , w okręgu Wojwodina, w regionie Baczka, przy linii kol. Subotica–Nowy Sad.
badeńska kultura, zw. też kulturą ceramiki promienistej,
archeol. kultura środkowoeur. eneolitu rozwijająca się w 2. poł. III tysiąclecia p.n.e.;
Baja
m. w południowych Węgrzech, w komitacie Bács-Kiskun, na l. brzegu Dunaju, na skraju Wielkiej Niz. Węgierskiej, w pobliżu granicy z Serbią i Czarnogórą.
[bọjo],
Bałkany, Bałkan, Stara Płanina, w starożytności Aemon, Hemus,
fałdowy łańcuch górski na Półwyspie Bałkańskim, w Bułgarii i Serbii;
Bałkański, Półwysep, bułg. Bałkạnski połuọstrow, serb. i chorw. Balkansko poluostrvo, Balkanski poluotok,
półwysep w południowo-wschodniej Europie, między morzami: Śródziemnym i Czarnym, od Azji Mniejszej oddzielony cieśninami: Dardanele i Bosfor oraz morzem Marmara;
9 VII 1941–3 X 1944 niem. obóz policyjny k. Belgradu;
