Policja
Encyklopedia PWN
walther
popularna nazwa broni strzeleckiej, sport., myśliwskiej i wojsk., produkowanej przez niem. firmę Carl Walther Waffenfabrik (zał. 1886);
[wạltər],
aparat służący do mech. badania, czy osoba przesłuchiwana mówi prawdę (stosowany gł. przez policję USA).
niem. obóz przejściowy dla Żydów 1942–45 w holenderskiej prow. Drenthe;
miesięcznik lit.-społ., wyd. 1933–34 w Naprawie k. Jordanowa;
miejsca przymusowego odosobnienia, podległe władzom sądowym, policji (Gestapo) i Wehrmachtowi, będące oprócz obozów i gett narzędziem ustanowionego w III Rzeszy i krajach przez nią okupowanych systemu terroru.
w szerokim znaczeniu — stosunek społeczny między 2 jednostkami lub 2 grupami społecznymi, polegający na tym, że jedna ze stron może w sposób trwały i uprawniony zmuszać stronę drugą do określonego postępowania i ma środki zapewniające kontrolę tego postępowania;
