Pogórzu
Encyklopedia PWN
góry fałdowe w północnej, zewnętrznej części Karpat, na terenie Czech, Polski, Słowacji i Ukrainy. Ciągną się szerokim łukiem o długości ok. 600 km i szerokości ok. 50 km, od Bramy Morawskiej i górnej Beczwy na zachodzie po obszar źródliskowy Białego i Czarnego Czeremoszu oraz Suczawy na wschodzie.
Białka Tatrzańska, do 1984 Białka,
w. w woj. małopol., w pow. tatrzańskim (gmina Bukowina Tatrzańska), na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, na wys. 700 m, nad Białką;
w. gminna w woj. małopolskim, w pow. tatrzańskim, na Pogórzu Spisko-Gubałowskim, na wys. 660 m, ciągnie się 7 km w przełomowej dolinie Białego Dunajca, pomiędzy pasmami Gubałowskim a Bukowińskim;
Bischofswerda
m. we wschodniej części Niemiec (kraj związkowy Saksonia), na Pogórzu Łużyckim;
[bıszofswẹrda],
w. w woj. podkrpackim, w pow. brzozowskim (gmina Jasienica Rosielna), na Pogórzu Dynowskim, u stóp wzgórz zw. Parnasem, nad Stobnicą;
miasto w województwie podkarpackim, w powiecie rzeszowskim, na Pogórzu Dynowskim, nad rz. Ryjak (górny bieg Strugi), w pobliżu granicy Hyżniańsko-Gwoźnickiego Obszaru Chronionego Krajobrazu;
