PSA
Encyklopedia PWN
węgierska rasa niewielkich psów pasterskich;
airedale terrier
rasa psów wyhodowana w połowie XIX w. w Wielkiej Brytanii;
[ẹədeıl t.],
belgijska myśliwska rasa psów gończych z grupy posokowców;
chart afgański, afgan,
rasa psów z grupy chartów, pochodząca prawdopodobnie od psów z Bliskiego Wschodu, użytkowanych do polowań m.in. na gazele, antylopy i wilki; w Wielkiej Brytanii hodowana od XIX w.;
słowac. rasa psów pasterskich; duży, wys. w kłębie 59–70 cm; masa ciała do ponad 40 kg; biały, podobny do owczarka podhalańskiego.
kanad. rasa psów myśliwskich;
