Litewskie
Encyklopedia PWN
najwyższa warstwa stanu szlacheckiego w państwie polsko-litewskim XVI–XVIII w., w Królestwie Węgier — XV–XIX w.
wojna wielka z zakonem krzyżackim 1409–11,
wojna Polski i Wielkiego Księstwa Litewskiego z Krzyżakami;
brzeski pokój 1435,
traktat pokojowy zawarty przez Polskę i Wielkie Księstwo Litewskie z Krzyżakami 31 XII 1435 w Brześciu Kujawskim;
koncepcje i reformy związane z programem szlacheckiego ruchu politycznego w Polsce XVI w., który pod hasłem egzekwowania prawa, naruszanego przez monarchów i wyższych urzędników, zmierzał do usprawnienia i rozbudowy administracji, skarbowości, sądownictwa i obronności oraz do zespolenia prawnoustrojowego władztw jagiellońskich (unia polsko-litewska, Prusy Królewskie).
królowa Polski.
gałąź Giedyminowiczów, dynastia król. zapoczątkowana przez Władysława II Jagiełłę;