Landina

Encyklopedia PWN

kadencja Landina,
muz. rodzaj formuły w zakończeniach utworów muzycznych XIV w.; ostatni dźwięk finalis osiągany skokiem tercji z VI stopnia (poprzedzonego dźwiękiem prowadzącym); częsta w twórczości F. Landina.
seksta
[łac.],
muz. szósty stopień skali diatonicznej (diatonika, skala, muz. );
ballata
[wł.],
kunsztowny utwór poetycko-muzyczny, włoski odpowiednik francuskiego virelai, wprowadzony do muzyki włoskiej w XIV w. przez F. Landina.
Botticelli
[botticzẹlli]
Sandro Wymowa, właśc. Alessandro Filipepi, ur. 1444 lub 1445, Florencja, zm. przed 17 V 1510 (data pogrzebu), tamże,
malarz włoski; wybitny przedstawiciel renesansu.
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia