Kubaniem
Encyklopedia PWN
archeol. kultura z przełomu eneolitu i wczesnej epoki brązu (przeł. IV i III tysiąclecia p.n.e.), rozwijająca się na Przedkaukaziu i na stepach Kubania;
Manycz Wschodni, Wostọcznyj Mạnycz,
rz. okresowa w południowo-zachodniej Rosji, we wschodniej części Obniżenia Kumsko-Manyckiego;
Manycz Zachodni, Zạpadnyj Mạnycz,
rz. w południowo-zachodniej Rosji, lewy dopływ Donu, w zachodniej części Obniżenia Kumsko-Manyckiego;
literatura perskojęzyczna rozwijała się na bardzo rozległym obszarze: na płaskowyżu irańskim, a także w Azji Środkowej i Indiach;
archeol. kultura wczesnej i środkowej epoki brązu (2. poł. III–1. poł. II tysiąclecia p.n.e.) zajmująca obszary Przedkaukazia, od Dagestanu po stepy Kubania, i gł. grzbiet Kaukazu;
Skaliste, Pasmo, Skalistyj chriebiet,
pasmo górskie na północnym skłonie Wielkiego Kaukazu, w Rosji, między rzeką Białą (dopływ Kubania) i Terekiem;
