Konin
Encyklopedia PWN
miasto w województwie wielkopolskim, na skraju Doliny Konińskiej, Pojezierza Kujawskiego, Wysoczyzny Tureckiej i Równiny Rychwalskiej, nad Wartą oraz jez.: Pątnowskim i Gosławskim; pow. grodzki, siedziba pow. konińskiego.
zagłębie we wschodniej części woj. wielkopol., gł. w pow. konińskim i tureckim, na pojezierzach Gnieźnieńskim i Kujawskim oraz wysoczyznach Rychwalskiej i Tureckiej; gł. ośrodki: Konin, Turek;
woj. (od I 1999) w zachodniej Polsce;
dzielnica w północnej części Konina (woj. wielkopol.), nad jez.: Gosławskim i Pątnowskim;
dzielnica przem.-mieszkaniowa w północnej części Konina (woj. wielkopol.), między jez.: Pątnowskim a Gosławskim, wzdłuż drogi Bydgoszcz–Ostrów Wielkopolski;
rzeka, prawy, największy dopływ Odry; płynie z Wyż. Krakowsko-Częstochowskiej przez wyżyny Woźnicko-Wieluńską i Przedborską, Niz. Południowowielkopolską (kotliny: Szczercowska, Sieradzka, Kolska oraz Dolina Konińska), Pradolinę Warciańsko-Odrzańską (Kotlina Śremska), Pojezierze Wielkopolskie (Poznański Przełom Warty między Pojezierzem Poznańskim a Pojezierzem Gnieźnieńskim) do Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej;
