Katarze
Encyklopedia PWN
nazwa nadawana katarom działającym na południu Francji XI–XIII w.;
alergia
termin wprowadzony 1906 przez K. von Pirqueta na określenie stanu zmienionej i nadmiernej odpowiedzi immunologicznej organizmu;
[gr. állos ‘inny’, ‘cudzy’, érgon ‘czyn’],
alergologia
dziedzina medycyny zajmująca się diagnostyką i terapią chorób alergicznych;
[gr. állos ‘inny, cudzy’, érgon ‘czyn’, lógos ‘słowo, nauka’],
antyklerykalizm
w potocznym rozumieniu postawa niechęci, czasami przechodzącej we wrogość, wobec zbytniego zaangażowania kleru (zwłaszcza katolickiego) w życie polityczno-społeczne, motywowana obawą przed przekształceniem systemu państwowego w system teokratyczny (państwo wyznaniowe); liberalny ruch polityczno-intelektualny, którego celem jest zmniejszenie wpływu kleru i instytucji religijnych na życie publiczne; u jego podłoża leży pojmowanie jednostki ludzkiej jako wolnej i niepodlegającej kontroli, również w sferze religijnej (obyczajowej);
[gr. antí ‘przeciw’, ‘naprzeciw’, łac. clericus ‘duchowny’],
państwo w południowo-zachodniej Azji, na Półwyspie Arabskim, nad Zatoką Perską i Morzem Czerwonym
grupa ludów semickich uznających język arabski za rodzimy, niestanowiących jednolitej grupy etnicznej.
