Japonii
Encyklopedia PWN
jedna z wielkich religii uniwersalnych oraz system filozoficzny, który wywodzi się z nauki o charakterze etyczno-soteriologicznym, propagowanej na terenie północnych Indii (Bihar i pogranicze Nepalu) na przełomie VI i V w p.n.e. przez Siddharthę Gautamę (Budda).
budo
ogólna nazwa japońskich sztuk walki wywodzących się ze starojapońskich tradycji rycersko-samurajskich;
[jap. bu ‘wojenna’, dō ‘droga’] ,
sztuka układania kwiatów ciętych, zarówno ogrodowych, jak i dziko rosnących, a także innych części roślin, w różnorodne kompozycje (bukiety, wieńce, festony, stroiki i in.) — odpowiednio do okoliczności i miejsca.
Bungo, Bungo-suidō,
cieśnina Oceanu Spokojnego, między Kiusiu i Sikoku, w Japonii;
fr. konstruktor lotn. i przemysłowiec.
ceremonia herbaty, jap. chanoyu , chadō, sadō,
obyczaj japoński polegający na piciu herbaty (przez co najmniej 2 osoby) w atmosferze wyrafinowanej elegancji, przy zachowaniu ściśle określonych reguł etykiety.