Gobi
Encyklopedia PWN
Gobi, mong. Gow’, Gowi,
półpustynna i pustynna kraina o charakterze wyżynnym w północno-wschodniej części Azji Środkowej, na południu Wyż. Mongolskiej, na pograniczu Chin i Mongolii;
dinozaury, Dinosauria,
nadrząd lądowych gadów naczelnych (archozaurów). Występowały od późnego triasu (ok. 200 mln lat temu) do końca kredy (65 mln lat temu) na wszystkich kontynentach; z terenów Polski znane z jurajskich tropów z Gór Świętokrzyskich oraz fragmentów szkieletów teropodów: z końca triasu z Lisowic na Śląsku (powiat lubliniecki) i wczesnej jury z Sołtykowa w Górach Świętokrzyskich.
geogr. obszar lądu w strefie klimatu suchego, pozbawiony roślinności lub z niską roślinnością rozproszoną, pokrywającą mniej niż 10% powierzchni.
alhagi, bożodajnia, Alhagi,
rodzaj roślin drzewiastych z rodziny bobowatych (motylkowatych), obejmujący od 3 do 7 gat. krzewów i półkrzewów, rosnących na obszarach stepów, półpustyń i pustyń od Egiptu po Gobi (Afryka Północna, Azja Zachodnia i Azja Środkowa, Bliski Wschód);
