Architektura-polska

Encyklopedia PWN

Serlio Sebastiano, ur. 6 IX 1475, Bolonia, zm. między 1553 a 1555, Fontainebleau,
włoski architekt i teoretyk architektury doby manieryzmu.
stosowane od XIX w. określenie dziedzin twórczości artystycznej percypowanych wzrokowo, obejmujące architekturę, rzeźbę, malarstwo, grafikę, rzemiosło artystyczne.
Witruwiusz, Vitruvius, żył w I w. p.n.e.,
architekt rzymski, autor słynnego traktatu o architekturze.
benedyktyni, Zakon Świętego Benedykta, Ordo Sancti Benedicti (OSB),
zakon katolicki, założony w VI w. we Włoszech przez Benedykta z Nursji (pierwszy klasztor ok. 529 na Monte Cassino) — został oparty na zredagowanej przez niego regule;
Bryła Stefan Władysław, ur. 17 VIII 1886, Kraków, zm. 3 XII 1943, Warszawa,
inżynier budowlany, pionier spawania w budownictwie.
dziedzina budownictwa obejmująca wszelkiego rodzaju budynki i konstrukcje inżynieryjne wykonane z drewna, wyróżniająca się specyficznym charakterem tworzywa, odrębnymi metodami technologii, systemem konstrukcji i formą artystyczną.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia