łupkowy

Encyklopedia PWN

w. w woj. podkarpackim (pow. sanocki, gmina Komańcza), u podnóża Przełęczy Łupkowskiej;
Reńskie Góry Łupkowe, Nadreńskie Góry Łupkowe, Rheinisches Schiefergebirge,
góry w Niemczech, częściowo w Belgii i Luksemburgu, stanowiące część Średniogórza Niemieckiego, położone po obu stronach środkowego Renu;
wszystkie rodzaje łupków ilastych zawierających składniki palne;
flisz
[niem.],
geol. zespół okruchowych skał osadowych, zwykle o dużej miąższości, składający się z wielokrotnie powtarzających się warstw piaskowców, mułowców, łupków ilastych, czasem też zlepieńców;
pierwszy okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 540 do ok. 490 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały;
odmiana łupków palnych zawierająca znaczne ilości substancji bitumicznej, zwany kerogenem, z której pod wpływem ogrzewania do ok. 5000°C powstają ciekłe węglowodory — tzw. olej skalny (lub łupkowy), o składzie chemicznym, właściwościach i zastosowaniu podobnym do ropy naftowej; znane światowe zasoby oleju skalnego przewyższają udokumentowane zasoby ropy naftowej;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia