liniami prądu
Encyklopedia PWN
zjawisko przepływu prądu elektr. między źródłem prądu i jego odbiornikiem poza obwodem przewodowym, wynikające z istniejących wad objętościowych lub powierzchniowych dielektryka lub izolacji elektrycznej, a także wypływ prądu elektr. z powierzchni przewodu podczas wyładowania ulotowego (wyładowanie elektryczne);
zespół urządzeń do przewodowego przenoszenia energii elektr. na odległość (niekiedy znaczną) przy użyciu prądu przemiennego, najczęściej o częst. 50 Hz (linia prądu przemiennego) lub stałego albo wyprostowanego (linia prądu stałego).
ukierunkowany ruch (przepływ) swobodnych ładunków elektrycznych w środowisku przewodzącym, który zachodzi pod wpływem pola elektrycznego.
linia boczna, linia naboczna,
anat. narząd zmysłowy wrażliwy na ruchy wody, informujący o kierunku i sile jej prądów;
układ 2 równoległych, izolowanych od siebie przewodów elektr., tworzących linię przesyłową symetryczną lub koncentryczną (współosiową), o długości porównywalnej z długością fali elektromagnetycznej, rozchodzącej się wzdłuż linii (wzbudzonej przez źródło napięcia przemiennego zasilającego tę linię), lub większej od niej, i o znacznie mniejszych pozostałych wymiarach.
