fenicka
Encyklopedia PWN
język z północno-zachodniej grupy języków semickich, najbliżej spokrewniony z hebrajskim i ugaryckim;
spółgłoskowe pismo alfabetyczne, powstałe w Fenicji w końcu II tysiąclecia p.n.e., składające się z 22 liter;
Byblos, bibl. Gebal, fenickie Gubal, ob. Dżubaj,
staroż. miasto fenickie nad M. Śródziemnym, na północny wschód od Bejrutu.
proces poznawania przestrzeni geogr. na Ziemi.
systemy pisma używane do zapisu języków semickich;
