neon
 
Encyklopedia PWN
neon, Ne, neon,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 10;
Symbol: Ne
Nazwa łacińska: Neon
Liczba atomowa: 10
Pierwiastek promieniotwórczy: nie
Grupa układu okresowego pierwiastków: 18 — helowce
Odkrycie: 1898
Odkrywca: Ramsay William, Travers Morris William
względna masa atomowa 20,179; neon należy do grupy helowców; bezbarwny i bezwonny gaz; występuje w postaci jednoatomowej; temperatura topnienia –248,67°C, temperatura wrzenia –246,05°C, gęstość 0,9 g/dm3 (w temp. 0°C); bierny chemicznie — gaz szlachetny; znane są jedynie związki neonu typu klatratów, np. hydrat Ne · 5,75H2O, w których występują słabe oddziaływania międzycząsteczkowe (a nie wiązania chemiczne), zaobserwowano też (metodami spektroskopowymi) połączenia z innymi helowcami (np. NeAr+); występuje w stanie wolnym jako składnik powietrza oraz w niektórych wodach mineralnych; otrzymywany przez frakcjonowaną destylację skroplonego powietrza; stosowany do napełniania lamp jarzeniowych (dających czerwone lub pomarańczowoczerwone światło), fotodiod, uzyskiwania niskich temperatur, oraz, w mieszaninie z helem, w laserach. Neon odkryli 1898 W. Ramsay i M.W. Travers.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia