dżahilijja
 
Encyklopedia PWN
dżahilijja
[arab. ǧāhiliyya ‘okres niewiedzy’],
epoka historyczna w dziejach Arabów od ok. 500 do 622 n.e., potępiana przez Koran i tradycję muzułmańską;
kultura dż. jest ceniona w czasach obecnych ze względu na doskonałą poezję (mu’allaki); z kultury dż. rozwinęła się późniejsza cywilizacja arabsko-muzułmańska; w okresie dżahilijji Arabowie wyznawali głównie religie politeistyczne, istniały także centra żydowskie i chrześcijańskie; współcześni skrajni teolodzy muzułmańscy terminem dż. określają świat nie znający islamu (Zachód), z którym należy walczyć, aby wykorzenić panujące tam zło.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia