Vardø
m. w północnej Norwegii, w okręgu Finnmark, na wschodnim krańcu płw. Varanger i na przybrzeżnej wyspie Vardøya, nad M. Barentsa.
[wạrdö],
Vardø
Encyklopedia PWN
— 2,1 tys. mieszk. (2004), w tym ok. 50% Finów, także Rosjanie i imigranci ze Sri Lanki (liczba ludności szybko maleje — 1985 wynosiła 4,3 tys.). Znane od XIV w.; w średniowieczu ośrodek handl. Pomorców; prawa miejskie 1789; całkowicie zniszczone w czasie niem. bombardowań 1944. Niezamarzający port rybacki i handl., przystań żeglugi przybrzeżnej Hurtigrute; przetwórstwo rybne; lotnisko; ośrodek turyst. połączony ze stałym lądem tunelem podmor. (dł. 2,9 km); muzeum (m.in. ekspozycje poświęcone W. Barentsowi i F. Nansenowi, który 1893–96 z V. prowadził eksplorację Arktyki); coroczny festiwal folklorystyczny Vardø Pomordagene (Dni Pomorców). Forteca (XIV w., rozbudowana 1734–38). W V. jest 1 drzewo (jarzębina — każdej zimy zakrywana ochronną konstrukcją). Na północ od V. wyspa Hornøya — znany rezerwat ornitologiczny.
