Siedlecka, Wysoczyzna
 
Encyklopedia PWN
Siedlecka, Wysoczyzna,
północna część Niz. Południowopodlaskiej, między Podlaskim Przełomem Bugu na północy a Równiną Łukowską na południu i południowym wschodzie, od zachodu sąsiaduje z Obniżeniem Węgrowskim;
zdenudowana wysoczyzna morenowa; strefa moren czołowych stadiału Warty; wys. ok. 190–200 m; zbud. gł. z glin i piasków gliniastych, na których wykształciły się gleby brunatne i płowe; rolnictwo; lasy, zwłaszcza na wschodzie regionu; południowa część W.S. przecina Liwiec; gł. m. Siedlce.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia