Richemont
książę Bretanii od 1457 (jako Artur III); młodszy syn księcia Bretanii, Jana IV, konetabl Francji;
[riszmą̣]
Arthur, hrabia, ur. 1393, Bretania, zm. 26 XII 1458, Nantes,
Richemont Arthur
Encyklopedia PWN
wódz fr. w wojnie stuletniej 1337–1453. Powiązany rodzinnie z Koroną ang. (jego matka, Joanna, była drugą żoną Henryka IV ang.), pozostał w bliskich związkach z Koroną fr.; we fr. wojnie domowej (armaniacy, burgundczycy) opowiedział się po stronie księcia Orleanu; był przyjacielem delfina Ludwika (zm. 1415), syna Karola VI; 1415 walczył po stronie fr. pod Azincourt, gdzie dostał się do niewoli ang.; 1420 zwolniony, początkowo poparł traktat z Troyes, oddający Henrykowi V koronę fr., ale wkrótce przeszedł na stronę Francji; 1423 poślubił Małgorzatę Burgundzką — siostrę Filipa Dobrego, wdowę po Ludwiku; 1425 mianowany przez Karola VII konetablem, podjął walkę z Anglikami. W wyniku intryg 1427 usunięty z dworu fr., 1429 walczył pod chorągwią Joanny d’Arc; 1432 ponownie w łaskach, 1435 doprowadził do porozumienia z Filipem Dobrym, księciem Burgundii, który odstąpił od sojuszu z Anglią (pokój w Arras); 1436 zajął Paryż; po rozejmie 1444 z Anglikami dokonał gruntownej reorganizacji armii fr., co umożliwiło ich pokonanie (1450 bitwa pod Formigny i zajęcie Normandii, 1453 — Guyenne) i zwycięskie zakończenie wojny stuletniej.
