przysłowia polskie
 
przysłowia polskie
Strzeż mnie, Panie Boże, od przyjaciół, bo przed wrogami sam się obronię (łac. Cave me, Domino, ab amico, ab inimico vero me ipse cavebo)
Polska cnota: każdemu otworzyć wrota
Mądry głupiemu ustępuje
Im dalej w las, tym więcej drzew
Co nagle, to po diable
 
Nie od razu Kraków zbudowano
Polak, gdy głodny, to zły
Polak, Węgier dwa bratanki, i do szabli i do szklanki
Póki świat światem, nie będzie Niemiec Polakowi bratem (przysłowie odzwierciedlające pograniczne antagonizmy)
Czas najlepszym lekarzem (łac. Tempus dolorem lenit)
Biada temu domowi, gdzie krowa dobodzie wołowi
Dobre słowo mało kosztuje, a pomaga wiele
Lepszy w domu groch, kapusta, niż na wojnie kura tłusta
Bóg pomaga tym, co sami sobie pomagają
Broda nie czyni mądrym (łac. Barba non facit philosophum)
Słówko wróblem wyleci, a powróci wołem
Lepiej z mądrym zgubić, niż z głupim znaleźć
Nie kijem go, to pałką
Człowiek (chłop, żołnierz) strzela, a Pan Bóg kule nosi
Darowanemu koniowi nie patrzy się w zęby (łac. Noli equi dentes inspicere donati)
 
Biednemu (ubogiemu) zawsze wiatr w oczy
Sen mara, Bóg wiara
Czas ucieka, śmierć goni, wieczność czeka (średniowieczna łacina Tempus fugit, aeternitas manet)
Z wielkiej chmury (burzy) mały deszcz (łac. Grandis abit flatus, modica pluvia superatus)
Bez pracy nie ma kołaczy
Nie taki diabeł straszny, jak go malują
Głupim szczęście sprzyja (łac. Fortuna favet fatius)
Konia kują, a żaba nogę nadstawia
My rządzimy światem, a nami kobiety
Mądrej głowie dość dwie słowie (łac. Dictum sapienti sat est)
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia