Gottlieb Maurycy, Ahaswerus
 
Gottlieb Maurycy, Ahaswerus, Autoportret
autor — Gottlieb Maurycy
data powstania — 1876
technika — olej, płótno
wymiary — 63 × 73 cm
miejsce przechowywania — Muzeum Narodowe w Krakowie
Autoportret Gottlieba „w stroju orientalnym” od lat 80. XIX w. opatrywany jest także tytułem Ahaswer. Bolesny i pełen smutku wyraz twarzy oraz żałobna czerń szaty sugerują, że artysta przedstawił siebie jako nieszczęsnego, skazanego na nieustanną wędrówkę Ahaswera — Żyda-Wiecznego Tułacza, symbol bezdomności narodu żydowskiego. Z kolei złoty diadem, połyskujący na ciemnych włosach, symbol bogactwa i władzy, przemawia za tym, iż malarz nadał własne rysy postaci perskiego króla, Ahaswerusa, występującego w jednej z opowieści biblijnych, który poślubiwszy żydowską dziewczynę, Esterę, zapewnił jej narodowi wolność i przywileje. Niezależnie jednak od rzeczywistej intencji malarza mamy tu do czynienia przede wszystkim z „portretem duszy” artysty analizującego własną psychikę, by tą drogą znaleźć odpowiedź na pytanie o istotę ludzkiej egzystencji.
Zarówno ze względu na formę (ciemny, przygaszony koloryt, subtelne efekty światłocieniowie), jak i historyzujący kostium autoportret Gottlieba łączy się z twórczością Rembrandta, zafascynowanego żydowskim wschodem, którego dzieła polski malarz podziwiał podczas pobytu w Monachium w zbiorach tamtejszej Pinakoteki.
Dariusz Konstantynów
zgłoś uwagę
Ilustracje
Gottlieb Maurycy, Ahaswerus (Autoportret), 1876 — Muzeum Narodowe, Krakówfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia