zator

zator, embolia,

med. nagłe zamknięcie światła naczynia, zwłaszcza tętnic, materiałem zatorowym niesionym przez krew;

czop może być ciałem stałym (najczęściej skrzepem, jałowym lub zakażonym, rzadziej komórkami uszkodzonego narządu lub nowotworu złośliwego), płynnym (tłuszcze, płyn owodniowy) albo gazowym (powietrze, azot); zator skrzeplinowy tętnicy płucnej powoduje nagłą śmierć, natomiast drobnej tętnicy, np. mózgu, śledziony lub nerek, zawał; zator skrzeplinami zakażonymi powoduje liczne ropnie (ropnica), komórkami nowotworowymi inicjuje powstanie przerzutów odległych od ogniska pierwotnego; zator płynem owodniowym niemal zawsze powoduje nagłą śmierć, zator azotowy jest podłożem choroby dekompresyjnej; skutki zatoru powietrznego zależą od ilości powietrza zassanego do uszkodzonych dużych żył i przesuwanego do serca.