wolant
lekki, 4-kołowy resorowany powóz, zaprzęgany w parę koni, 2-osobowy, bez kozła stangreckiego lub z kozłem odejmowanym;
[fr.],
wolant
Encyklopedia PWN
nadwozie o charakterystycznym kształcie: przód wypełniał szeroki wachlarz (błotnik) ze skóry, na którego krawędzi znajdował się tzw. widelec — podpórka na lejce; był pojazdem na letnią porę roku i zwykle nie miał budy; popularny w pol. dworach w XIX i XX w.
