wielkomorawskie, państwo
 
Encyklopedia PWN
wielkomorawskie, państwo,
wczesnośredniowieczne państwo słowiańskie;
powstało prawdopodobnie na początku IX w. na terenie Moraw; władzę sprawowała lokalna dynastia założona przez Mojmira (panował do 846); za jego panowania państwo wielkomorawskie (poza Morawami objęło także zachodnią Słowację) było podporządkowane pod względem politycznym i kościelnym (chrzest 831) państwu wschodniofrankijskiemu; następca Mojmira — Rościsław (panował do 870) usiłował zrzucić zwierzchnictwo niemieckie; odparł kilka najazdów Ludwika Niemca; w celu osłabienia kościelnych wpływów niemieckich 863 sprowadził z Bizancjum misjonarzy Cyryla i Metodego, którzy szerzyli chrześcijaństwo w obrządku słowiańskim; 870 władzę objął bratanek Rościsława — Świętopełk; pod jego rządami państwo wielkomorawskie przeżyło okres rozkwitu; udało mu się utworzyć odrębną dla państwa wielkomorawskiego metropolię kościelną; Świętopełk rozciągnął swoją władzę na plemiona czeskie, Górny Śląsk, Panonię oraz przypuszczalnie na ziemię Wiślan; zorganizował sprawną administrację, która była oparta na podziale państwa na okręgi grodowe; po śmierci Świętopełka 894 państwo wielkomorawskie podupadło z powodu waśni dynastycznych i na początku X w. zostało rozbite przez Węgrów.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia