tetrazen
 
Encyklopedia PWN
tetrazen
[gr.],
C2H8N10O,
materiał wybuchowy inicjujący; związek org.;
związek organiczny, bezb. substancja krystal., niehigroskopijny, nierozpuszczalny w wodzie; używany gł. do wyrobu spłonek zapalających oraz jako dodatek (sensybilizator) zwiększający wrażliwość innych materiałów wybuchowych, np. trinitrorezorcynianu ołowiu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia