tendai-shū
 
Encyklopedia PWN
tendai-shū
[tendai śu:],
japońska szkoła buddyzmu mahajany, zał. 806 przez Saichō, który do nauk chiń. szkoły tiantai włączył praktyki ezoteryczne;
najważniejszą świątynią tendai-shū jest Enryakuji na górze Hiei k. Kioto; 1571 świątynia Enryakuji została prawie całkowicie zniszczona przez Odę Nobunagę, a tendai-shū nigdy już nie powróciła do dawnej świetności; z tendai-shū wyłoniły się nowe szkoły buddyjskie, m.in. jōdo-shū (ze względu na kult Buddy Amidy), nichiren-shū (zainteresowanie Sutrą lotosu), a jej nauki studiowali pocz. tacy mistrzowie zen, jak Eisai czy Dōgen.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia