teatr instrumentalny

teatr instrumentalny,

gatunek teatralno-muzyczny wyodrębniony w latach 60. XX w., eksponujący audiowizualny charakter wykonania utworu muzycznego;

kompozytorzy uprawiający teatr instrumentalny (J. Cage, M. Kagel, B. Schaeffer, K. Stockhausen i in.) uwzględniają w partyturze oprócz muzycznych elementów utworu elementy pozamuzyczne (ruch, gest, scenografia, światło itp.), które w wykonaniu utworu są realizowane ściśle lub swobodnie — w formie improwizacji.