szwabacha
 
Encyklopedia PWN
szwabacha
[niem.],
rodzaj got. pisma drukarskiego opartego na odręcznej got. bastardzie (odmianie norymberskiej);
za pierwszą sz. uważa się pismo oprac. i zastosowane do drukowania 1485 przez typografa F. Creussnera w Norymberdze; rozpowszechniona gł. w Niemczech i środkowej Europie, w pol. drukarstwie powszechnie stosowana XVI–XVII w. jako pismo dziełowe; ob. używana sporadycznie jako pismo akcydensowe i tytułowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia