szafarz

szafarz

[niem.]:

1) w dawnej Rzeczypospolitej urzędnik wybierany od 1. poł. XVI w. przez sejm w celu kontroli sposobu wydatkowania pieniędzy z nadzwyczajnych podatków;

2) urzędnik gosp. na dworze władcy lub magnata, odpowiedzialny za zaspokojenie ich potrzeb materialnych;

3) urzędnik zawiadujący w XVI–XVIII w. finansami miasta;

4) urzędnik celny na Zaporożu.