szablodziób
 
Encyklopedia PWN
szablodziób, Haematopus ostralegus,
ptak z rodziny szczudłonogów (Recurvirostridae), zamieszkujący wybrzeża mórz i słonych jezior, szczególnie na obszarach stepowych, w zachodniej i południowej Europie, północnej Afryce i środkowej Azji;
długość ciała 43–48 cm, smukła sylwetka, długie nogi i charakterystycznie zakrzywiony do góry dziób; ubarwiony biało w czarne pasy; w płytkiej wodzie zbiera bezkręgowce wodne i nasiona roślin, wykonując charakterystyczne ruchy dziobem na boki, „przeczesując” muliste podłoże; w Polsce sporadycznie obserwowany w okresie wędrówek.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Szablodziób (Haematopus ostralegus) fot. T. Raczyński/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia