świetlówka, lampa fluorescencyjna, jarzeniówka,
źródło światła wytwarzające światło w wyniku wzbudzenia atomów warstwy luminoforu (pokrywającego wewn. powierzchnię bańki ś.) promieniowaniem nadfioletowym powstałym dzięki wyładowaniu w parach rtęci;
świetlówka
Encyklopedia PWN
na końcach bańki ś. są wtopione elektrody, między którymi następuje wyładowanie; barwa światła (zależnie od składu luminoforu) jest „dzienna”, „chłodnobiała”, „biała”, „ciepłobiała”. Produkowane są ś. o różnym kształcie (proste lub wygięte rury, kształt podobny do żarówki); gł. zaletą ś. jest duża skuteczność świetlna (80–100lm/W) i trwałość, wadą — wrażliwość parametrów świetlnych na zmiany temp.; ś. podłącza się do sieci przez układ stabilizacyjno-zapłonowy ze statecznikiem. W tzw. ś. kompaktowe cały układ stabilizacyjno-zapłonowy znajduje się w trzonku wkręcanym w oprawkę, co umożliwia zamienne stosowanie żarówek i ś. kompaktowych. Ś. są używane od końca lat 30. XX w.
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
