stonka ziemniaczana

stonka ziemniaczana, Leptinotarsa decemlineata, niekiedy zw. żukiem z Kolorado,

gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych, uciążliwy, kosmopolityczny szkodnik upraw ziemniaka.

Dł. ok. 1 cm; na każdej pokrywie po 5 podłużnych, czarnych pasków na żółtym tle, na przedpleczu czarne plamki; larwa pękata, pomarańczowo-czerwona, z czarną głową i plamkami wzdłuż ciała; owady dojrzałe i larwy żerują na liściach ziemniaka, całkowicie wyniszczając roślinę (tzw. gołożer); w sprzyjających warunkach daje do 3 pokoleń rocznie; samica składa (na dolnej stronie liści) do kilkuset jaj, po 8–14 dniach wylęgają się larwy, ich rozwój trwa 2–4 tygodnie; przepoczwarczenie w ziemi, w ciągu ok. 10 dni; zimują owady dojrzałe, w ziemi; w 2. poł. XIX w. zawleczona z Ameryki Północnej do Europy — na stałe zaaklimatyzowała się we Francji, skąd rozprzestrzeniła się po całym kontynencie, na ziemiach pol. występowała na Suwalszczyźnie, gdzie została skutecznie wytępiona; po II wojnie świat. pojawiła się w Polsce ponownie, w ciągu kilkunastu lat rozprzestrzeniła się na obszarze całego kraju, często występuje masowo; niszczenie owadów dorosłych i larw środkami owadobójczymi.