srebra(I) siarczek
 
Encyklopedia PWN
srebra(I) siarczek, Ag2S,
związek nieorganiczny, sól;
ołowianoszara substancja krystal. o gęstości 7,317 g/cm3, temperaturze topnienia 825°C, nierozpuszczalna w wodzie, ulega działaniu gorącego kwasu azotowego i stężonego kwasu siarkowego; w przyrodzie występuje jako minerał argentyt (ważna ruda srebra); stosowany w grawerstwie (srebro pokryte warstewką siarczku srebra(I) nazywa się srebrem oksydowanym), do wyrobu filtrów opt. oraz w alarmowej aparaturze pożarniczej.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia