soczewica jadalna

soczewica jadalna, Lens culinaris (L. esculenta),

gatunek jednorocznej lub dwuletniej rośliny strączkowej z rodziny bobowatych (motylkowatych) pochodzący z Bliskiego Wschodu i środkowej Azji.

wysokość do 1 m; liście pierzaste, o 3–7 parach wąskich listków; kwiaty drobne, białe, niebieskie, fioletowe lub różowe; owoc — eliptyczny lub okrągławy strąk, z 1–2 nasionami; znana już w epoce brązu, podstawowa roślina żywieniowa staroż. Greków i Rzymian; ob. uprawiana gł. w środkowej i południowej Azji, południowo-wschodniej Europie oraz północnej Afryce; nasiona, jadalne po ugotowaniu i służące do wyrobu mąki, zawierają m.in. 26–35% białka, 47–60% skrobi, 0,6–2,1% tłuszczu; także roślina pastewna (nasiona, zielonka, siano, słoma), niekiedy lecznicza.