sgraffito
 
Encyklopedia PWN
sgraffito
[zgraffịto; wł., ‘wyskrobane’, ‘wyryte’],
jedna z technik malarstwa ściennego, polegająca na pokrywaniu muru warstwami różnie zabarwionego tynku i zeskrobywaniu wg wzoru (patronu) warstwy wierzchniej;
znane od średniowiecza, rozpowszechniło się w okresie renesansu, kiedy stosowano je do zdobienia fasad domów, zwłaszcza w krajach na północ od Alp (Niemcy, Austria, Czechy); sgraffito stosowano także do zdobienia ceramicznych naczyń.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia