sfinks
 
Encyklopedia PWN
sfinks
[gr.],
w sztuce staroż. Egiptu przedstawienie lwa (leżącego lub kroczącego) z głową ludzką lub zwierzęcą (najczęściej barana lub sokoła);
najsłynniejszy s. w Gizie wykuty w monolitycznej skale pełnił funkcję strażnika król. nekropoli; s. ustawiano także wzdłuż alei procesyjnych prowadzących do świątyń (tzw. aleje sfinksów).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Karnak, aleja sfinksów baraniogłowych (Egipt)fot. B. Lemisiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Giza, piramida Cheopsa (Egipt)fot. W. Konikowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Suza, sfinksy z pałacu Dariusza I — Luwr, Paryżfot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Wiedeń, rzeźba sfinksa przed pałacem Górnego Belwederu fot. A. Oleńska/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Giza, Piramidy i Wielki Sfinks, okres panowania IV–V dynastii (Egipt)fot. W. Konikowski/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia