sezam indyjski
 
Encyklopedia PWN
sezam indyjski, sezam wschodni, łogowa wschodnia, Sesamum indicum, Sesamum orientale,
gatunek z rodziny połapkowatych (Pedaliaceae)
pochodzi prawdopodobnie z Afryki, w stanie dzikim jednak nieznany, uprawiany na wielu obszarach międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych; jednoroczna roślina oleista o rozgałęzionej łodydze, wysokość do 1,5 m; kwiaty duże, białe lub fioletowe, z czerwonymi plamkami, wyrastają pojedynczo lub po kilka w kątach liści; owoc — torebka; nasiona spłaszczone, zawierające do 55% tłuszczu, służą do otrzymywania jadalnego oleju sezamowego (gł. do wyrobu margaryny), także w cukiernictwie (np. wyrób chałwy).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia