sankcja pragmatyczna

sankcja pragmatyczna 1438,

uchwały synodu fr. Kościoła katol. w Bourges, przyjęte następnie przez parlament (1439) i króla jako obowiązujące prawo;

wyrażała zasady koncyliaryzmu, przyznawała królowi prawo do obsadzania urzędów kośc., znosiła prawo apelacji do Rzymu; była jednym ze źródeł gallikanizmu.