samopłonność
 
Encyklopedia PWN
samopłonność,
bot. niezdolność do tworzenia nasion po zapyleniu własnym pyłkiem, wynikająca gł. z samoniezgodności;
samoniezgodne rośliny mogą skutecznie zapylać kwiaty innych roślin i same wytwarzać nasiona po zapyleniu pyłkiem innych roślin; wyjątkowo samopłonność wynika niekiedy z defektów rozwojowych pyłku; samopłonność występuje u niektórych odmian wiśni, śliw, grusz; wówczas powinny być sadzone obok siebie 2 odmiany; u zwierząt odpowiednikiem jest samosterylność.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia