ruta, Ruta,
rodzaj z rodziny rutowatych;
ruta
Encyklopedia PWN
7 gat. aromatycznych bylin i półkrzewów występujących w południowej Europie, w obszarze makaronezyjskim oraz w zachodniej Azji; liście pierzaste; kwiaty żółtawe zebrane w wierzchotki; w Polsce często uprawiana w ogródkach przydomowych, jako roślina leczn. (glikozyd — rutyna) i ozdobna, ruta zwyczajna, R. graveolens, szarozielona bylina, wysokość do 70 cm; w średniowieczu uważana za afrodyzjak (używana na wianki ruciane dla oblubienic).